TÖVBE

    Tövbe bütün peygamberlerin(a.s.) ahlakıdır.

   Tövbe kulun kendisi ile yüce Rabbi(c.c.) arasında perde olan bütün günahlarına pişman olup kendi arzu ve isteğiyle Rabbine yönelmesidir. Yani tövbe ve tövbeden maksat;  kulluk yolunda atılmaması gereken yanlış adımlardan ötürü kulun, Rabbine acziyetini ve pişmanlığını bildirmesi, bu yanlış adımlarında müsebbibi olan nefsin, kötü sıfatlarından güzel ahlaki sıfatlara dönmesidir.

   Her işin(amelin) başında, içinde ve sonunda tövbe olmalıdır. Tövbesiz ölen kimse cennete giremez, yücelemez. Bir Hadis-i şerifte şöyle buyruylmaktadır;

“ Sizler hiç günah işlemeyebilecek olsaydınız, Allah Günah işleyen, Günahlarından dolayı Tevbe İstiğfar eden, Tevbe İstiğfarları ile onların Günahlarını affedeceği bir toplum yaratırdı.” (RAMUZEL HADİS No C/2 S/148 H/1)

 

   Tövbe en acele yapılması gereken bir ibadettir. Yine bir hadisi şerifte Efendimiz(s.a.v.) buyurdu;

“Tövbe edeyim diyipte, tövbeyi geciktirenler helak oldular.”

 

   Bagi(sonu ve ölümü olmayan) olan ALLAH(c.c.)’dır. İnsan ise fanidir(sonu ve ölümü olan). Ölüm ansızın insanı bulabilir. Kul kötü bir fiiliyat içerisinde ise derhal tövbeye gelmesi gerekir. Eğer kul tövbeye yanaşmazsa, günahlarda ısrarcı olursa sonuç felaket olur. Efendimiz(s.a.v.);

“Ölüm gelmeden önce vakit geçirmeden tövbede acele ediniz. Namaz vaktide gelir gelmez vakit geçirmeden namaz kılma hususunda acele ediniz.”

 

   Tövbe dilden ve gönülden hiç bırakılmaması gereken bir ibadettir. Allah’ın  kullarından istediği bizler için farz derecesinde bir ameldir.

 

   Hz. Enes(r.a.)’den rivayet edilir ki;

   Allahû Teâla’nın katında günahkâr müminin tövbe sesinden daha sevimli bir ses yoktur. O kul ya Rabbi dediğinde Hak teâla “Buyur ey kulum, sen benim nazarımda bazı melekler gibisin. Benden ne dilersen dile.” buyuruyor.  Bu kul için ne büyük bir müjdedir.

 

   Her insanın hata ve kusurları vardır. Kusurum yok demek ise en büyük kusurdur.  Allah teâla Haşr suresi 18. Ayette mealen buyurmuştur;

“Ey iman edenler, Allah’tan korkun ve her nefs yarın için ne hazırladıysa baksın. Allah’tan korkun çünkü Allah ne yaptığınızdan haberdardır.”

 

   Tövbe eden kişinin tövbesinin alametleri;

İlk olarak dilinde tezahür eder. Yalandan, gıybetten, söz taşımaktan, iftiradan, kötü sözlerden ve lüzumsuz konuşmalardan alıkoyar. O’nu Allah’ın zikrine, Kur’an-ı kerim okumaya ve ilm öğrenmeye sevkeder.

İkinci olarak kalbinde tezahür eder. Düşmanlığı, kibri, riyayı, hasedi, mümin kardeşleriyle çekişmesini ve buğz etmeyi gibi hastalıkları çıkartır. Zikri, hizmeti, ilm aşkını, muhabbeti ve amel işlemeyi o kişide sevk eder.

Üçüncü alameti, gözlerde tezahür eder, Haram olan yiyecek, içecek, giyecek, haram kadın ve erkeklere nazar etmek gibi günahlara düşmez. Dünyayı ibret nazarıyla görmeye başlar.

Dördüncüsü, midede tezahür eder haram lokma girmez. Helal rızıkla açlığını doyurur.

Beşincisi, ellerde tezahür eder, ellerini haramdan çeker ve hizmet, hayr olan yollara uzatır.

Altıncısı, ayaklarda tezahür eder. Haram ve yanlış olan tüm yollardan alıkoyarak, zikir meclislerine, sohbet halkalarına, hizmet yollarına, salihlerle beraber olacağı ortamlara iter.

Yedincisi, tenasüf uzvunda zuhur eder zinadan ve haram işlerden korur.

Sekizincisi, taatinde zuhur eder. Gefletle geçirdiği günlerine üzülür, geçmişte işleyemediği amellerini kaza eder ibadetlerini sırf ALLAH(c.c.) rızası için yapmaya başlar.

Dokuzuncusu, Kulaklarında zuhur eder. Gıybetten, dedikodudan ateşten kaçtığı gibi kaçar. Salihlerin meclislerine kur’an ve ilm meclislerine yönelir.

 

   Hadis-i şerifte buyruluyor ki; “Tövbe eden sanki hiç günah işlememiş gibidir.”  

Kim olursa olsun günahlarına tövbe edenleri ALLAH teâla hz. affediyor. ALLAH(c.c.) lütfü ve keremi bol olandır. Ğafurdur, Settardır, Rahmandır, Rahimdir.

 

   ALLAH(c.c.) cümlemizin hata ve kusurlarını Settar ismiyle örtsün. Rahmet ve merhabet nazarıyla bizlerin günahlarını af ve mağfiret buyursun.